Ik kan me haast niet voorstellen dat ik hier alweer 5 maanden ben en dat de winter er langzaam maar zeker aan begint te komen. De laatste weken heeft het best veel geregend maar dat was te verwachten ondanks dat de naam Greenock (Grianaig) sunny hill betekent is het toch echt 'the wettest town in Britain', daarom is het waarschijnlijk ook de groenste plaats van Britain. Maar genoeg over het weer :)). Inmiddels zit ik alweer 6 weken bij het Customer Service team en werk ik er alweer 3 zelfstandig, het werk is nog veelzijdiger dan verwacht en het contact met de klanten is leuk en soms lastig als je boze mensen aan de lijn krijgt. In het begin is dat effe wennen maar als je je een beetje probeert te verplaatsen in de mensen en waarom ze boos zijn en dat ook laat merken krijg je vaak hele onverwachte (leuke) reacties. Dus al met al heb ik het prima naar mijn zin en al aardig gewend in mijn nieuwe functie ... het enige waar ik echter niet snel aan zal wennen is het telkens afscheid nemen van de mensen waarmee je werkt. Het klinkt misschien raar maar hier werken schept een band, je zit allemaal in hetzelfde schuitje en bent er voor elkaar als het nodig is, of je nu Nederlands, Noors, Italiaans bent dat maakt niet uit, je bent allemaal met niets hiernaartoe gekomen en gaat met een ervaring rijker en een hoop vrienden weer terug ... als je teruggaat tenminste :)). Ikke voorlopig niet want er is hier nog teveel te zien zoals het plaatsje Ayr waar ik pas ben geweest.
Of Dunoon on the Isle of Cowal, wat hier 3 treinhaltes en een boottocht van een half uur vandaan is en uitstekend geschikt voor een uitstapje op een zonnige Zondag :)). Cowal is eigenlijk een schiereiland en als je met de boot aankomt heb je 2 keuzes of je gaat links of je gaat rechts, ok je hebt er 3 maar dan moet wel zin hebben om te lopen :)). Want optie 3 is regelrecht de heuvels in.
Deze keer zijn we met de auto en besluiten de zuidkant van het eiland te verkennen wat een prachtige rit oplevert langs de kustlijn van Cowal. Dunoon ligt aan de voorkant van het eiland en verspreid langs de weg liggen er nog wat kleinere plaatsjes, kerkjes en Toward Castle wat we achteraf blijkt volledig gemist hebben. Goede reden om nog een keer terug te gaan toch :)). Wat me met name opvalt is de rust op het eiland, dat zal waarschijnlijk te maken hebben met de tijd van het jaar want het blijkt al snel dat veel Schotten een vakantiehuisje hebben op het eiland en dat het eiland in de zomer druk bezocht word. Het enige wat wij zien is veel 'wildlife' in de vorm van allerlei vogels, konijnen, eekhoorns, fazanten en de prachtige uitzichten.
Wij rijden langs Tighnabruaich (Gaelic voor 'house on the bank') richting Loch Riddon waar de weg langzaamaan steeds smaller wordt en je uitzicht krijgt op het naastgelegen Isle of Bute. The Kyles of Bute is een smal Loch tussen de kusten van the Isle of Bute and Cowal. Kyles is het Gaelic woord voor 'Narrow Water'. The Kyles of Bute wordt gezien als een van de mooiste plekjes van Schotland en we worden niet teleurgesteld het is inderdaad prachtig en ondanks al mijn pogingen niet te vangen op een foto. In ieder geval niet vanaf de kant maar ik denk dat wanneer je een van de heuvels beklimt dat het uitzicht helemaal adembenemend moet zijn.
De rit is langer dan we denken en stoppen regelmatig omdat het uitzicht en het gebied er dan weer hel anders uitziet ... maar op een gegeven moment houd de weg toch op ... zomaar in 'the middle of nowhere' ... vanaf daar zijn er alleen nog maar wandelpaden de heuvels in en heb je niets meer aan een auto. Het enige waar je wel wat aan hebt is een kwartje :)) ... want wat scherts onze verbazing aan het eind van de weg staat een echte rode Engelse telefooncel :)). Waarschijnlijk voor het geval dat maar het is echt een geweldig gezicht naast de palmboom :)).
Langzaamaan wordt het tijd om terug te rijden en nog even een bezoekje aan de lokale VVV te brengen om wat wandelkaarten te kopen van het eiland want ook dit is ook zeker nog een bezoekje waard. Nu we er toch zijn lopen we ook nog even een rondje door Dunoon het weer is nog steeds prachtig dus het besluit om nog een even te genieten van het prachtige uitzicht gecombineerd met een 'bakkie' is snel gemaakt ook al missen we daardoor de boot en moeten niet zoals gedacht 20 minuten maar een uur wachten maar dat is het allemaal wel waard. Dus jullie horen het al ik ben voorlopig nog niet van plan terug te komen want ik heb hier nog veel te veel te zien en te doen. Ik heb inmiddels ook al 2 fietsroutes gekregen die zelfs zonder mountainbike te doen zijn (maar die moeten even wachten tot het regen seizoen hier over is) en een bezoekje naar Inverness (helemaal up North) zit misschien in het verschiet voor November dus vervelen zal ik me niet :))) ... tot blogs ...
Of Dunoon on the Isle of Cowal, wat hier 3 treinhaltes en een boottocht van een half uur vandaan is en uitstekend geschikt voor een uitstapje op een zonnige Zondag :)). Cowal is eigenlijk een schiereiland en als je met de boot aankomt heb je 2 keuzes of je gaat links of je gaat rechts, ok je hebt er 3 maar dan moet wel zin hebben om te lopen :)). Want optie 3 is regelrecht de heuvels in.
Deze keer zijn we met de auto en besluiten de zuidkant van het eiland te verkennen wat een prachtige rit oplevert langs de kustlijn van Cowal. Dunoon ligt aan de voorkant van het eiland en verspreid langs de weg liggen er nog wat kleinere plaatsjes, kerkjes en Toward Castle wat we achteraf blijkt volledig gemist hebben. Goede reden om nog een keer terug te gaan toch :)). Wat me met name opvalt is de rust op het eiland, dat zal waarschijnlijk te maken hebben met de tijd van het jaar want het blijkt al snel dat veel Schotten een vakantiehuisje hebben op het eiland en dat het eiland in de zomer druk bezocht word. Het enige wat wij zien is veel 'wildlife' in de vorm van allerlei vogels, konijnen, eekhoorns, fazanten en de prachtige uitzichten.
Wij rijden langs Tighnabruaich (Gaelic voor 'house on the bank') richting Loch Riddon waar de weg langzaamaan steeds smaller wordt en je uitzicht krijgt op het naastgelegen Isle of Bute. The Kyles of Bute is een smal Loch tussen de kusten van the Isle of Bute and Cowal. Kyles is het Gaelic woord voor 'Narrow Water'. The Kyles of Bute wordt gezien als een van de mooiste plekjes van Schotland en we worden niet teleurgesteld het is inderdaad prachtig en ondanks al mijn pogingen niet te vangen op een foto. In ieder geval niet vanaf de kant maar ik denk dat wanneer je een van de heuvels beklimt dat het uitzicht helemaal adembenemend moet zijn.
De rit is langer dan we denken en stoppen regelmatig omdat het uitzicht en het gebied er dan weer hel anders uitziet ... maar op een gegeven moment houd de weg toch op ... zomaar in 'the middle of nowhere' ... vanaf daar zijn er alleen nog maar wandelpaden de heuvels in en heb je niets meer aan een auto. Het enige waar je wel wat aan hebt is een kwartje :)) ... want wat scherts onze verbazing aan het eind van de weg staat een echte rode Engelse telefooncel :)). Waarschijnlijk voor het geval dat maar het is echt een geweldig gezicht naast de palmboom :)).
Langzaamaan wordt het tijd om terug te rijden en nog even een bezoekje aan de lokale VVV te brengen om wat wandelkaarten te kopen van het eiland want ook dit is ook zeker nog een bezoekje waard. Nu we er toch zijn lopen we ook nog even een rondje door Dunoon het weer is nog steeds prachtig dus het besluit om nog een even te genieten van het prachtige uitzicht gecombineerd met een 'bakkie' is snel gemaakt ook al missen we daardoor de boot en moeten niet zoals gedacht 20 minuten maar een uur wachten maar dat is het allemaal wel waard. Dus jullie horen het al ik ben voorlopig nog niet van plan terug te komen want ik heb hier nog veel te veel te zien en te doen. Ik heb inmiddels ook al 2 fietsroutes gekregen die zelfs zonder mountainbike te doen zijn (maar die moeten even wachten tot het regen seizoen hier over is) en een bezoekje naar Inverness (helemaal up North) zit misschien in het verschiet voor November dus vervelen zal ik me niet :))) ... tot blogs ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten