1 jaar ...

... inmiddels is het Mei en ben ik hier 1 jaar. Ik kan het bijna niet geloven dat er al een jaar voorbij is en wat ik ook niet kan geloven is dat ik eigenlijk nog zo weinig van de omgeving heb gezien alhoewel ik er wel een aantal keer op uit ben geweest. Ik geef de winter de schuld omdat die hier maar niet op lijkt te houden. De sneeuw is inmiddels weg en de ergste kou uit de lucht maar verder is het nou niet echt lente te noemen. De regen en wind houden aan en de temperaturen willen maar niet hoger komen dan 10oC. We blijven hopen op verbetering :).

Op het werk is het druk en een aantal mensen hebben inmiddels Greenock verruild voor een baan in Rotterdam en dat betekent dat wij officieel onderbezet zijn. Zo onderbezet dat ik op een bepaald moment de Customer Service alleen mocht bemannen terwijl alleen de 'overflow' (calls worden doorverbonden als ik in gesprek ben) naar Rotterdam gaat. Dat betekende dat ik 51 van de 106 calls had die dag. Het lijkt weinig maar geloof me met het werk dat wij doen is dat echt heel erg veel. Maar ik heb het weer overleefd en tel nu de dagen af totdat dit soort dagen voor mij verleden tijd zullen zijn.

Na een gesprekje met onze manager weet ik nu ook dat ik voorlopig nog een baan heb en terug ga naar waar ik vandaan kom, het onderzoeksteam. Geen wereldbaan maar het betekent voorlopig wel een inkomen en dat is op het moment het enige dat telt. Het Service Centre waar wij zitten begint langzaam maar zeker leeg te lopen en we horen steeds vaker dat er teams naar huis worden gestuurd met de mededeling dat ze niet meer terug hoeven te komen. Ook het Call Centre van T-Mobile dat langs de River Clyde zit verkeerd in grote moeilijkheden en als het zo door gaat staan ook daar 114 mensen op straat. Voor een klein plaatsje als Greenock is dat veel ... heel veel en de kans dat deze mensen op korte termijn iets nieuws vinden is klein ... heel klein. Ik heb nog het 'geluk' dat ik een 2e taal heb maar zelfs dat levert op het moment niet veel meer op dan een paar telefoontjes met beloftes van recruitments agencies, of het bedrijf waar je wordt voorgesteld haakt halverwege af omdat ze de zaak 'technisch' toch niet helemaal rond krijgen.

Maar gelukkig is niet alles 'kommer en kwel' zoals ik al zei ik ben weer een paar keer op verkenning geweest. De eerste trip was hier in de buurt, ik moest een pakje ophalen in Irvine, ongeveer een uur van Greenock vandaan, en besloot binnendoor te rijden. En binnendoor is hier ook echt binnendoor. Zodra ik Greenock uitreed was er niets meer dan countryside om me heen. De weg vereiste wel enige stuurmanskunst want die ging omhoog, omlaag, van links naar rechts dwars door de countryside dus onderweg heb je niet veel kans om naar buiten te kijken want je hebt echt alle aandacht nodig om op de weg te blijven :). Heel eerlijk ik heb me nooit gerealiseerd dat Greenock eigenlijk zo 'afgelegen' ligt.

Een andere trip voerde me naar Paisley een voorstad van Glasgow, aangezien ik nog steeds verhuisplannen heb en er in Greenock niet echt veel beschikbaar is besluit ik daar mijn geluk te beproeven. Dus weer in de auto gestapt, dit is overigens maar een half uurtje rijden, om vervolgens volledig te verdwalen. Ik had met iemand afgesproken die er net is gaan wonen dus toen ik belde met de vraag hoe ik nu bij haar kwam bleef het even heel stil :). Ik geef de roundabouts de schuld want geloof me om die te kunnen rijden moet je echt hier je rijbewijs gehaald hebben want anders :) ... maar zelfs de Schotten en de Engelsen hoor ik erover klagen dus het zal niet helemaal aan mij liggen :). Uiteindelijk vind ik wat ik zoek maar na een lange wandeling door Paisley, en ondanks de mooie plekjes die deze stad nog steeds heeft, denk ik niet dat dit mijn toekomstige woonplaats zal worden.

Als het weer hier iets beter lijkt te worden en ik wat extra vrije dagen heb besluit ik naar de Highlands te gaan. Deze keer staat Inverness op het programma, graag zou ik een rondrit maken maar het is best een stukje rijden en daar heb ik de tijd niet voor dus deze keer bied de bus uitkomst en gezien het feit dat een retour maar £ 20,00 is. En dan kan ik in ieder geval genieten van het uitzicht omdat ik zelf niet rij. Vanuit Glasgow vetrekken er 2 bussen en het voelt een beetje als een schoolreisje, de ene bus gaat naar Inverness en de andere naar Aberdeen. De busreis naar Inverness duurt ongeveer 4 uur en Aberdeen 5 uur. Het eerste deel van de reis gaat naar Perth waar de bussen uit Glasgow & Edinburgh verzamelen zodat de passagiers van verschillende bestemmingen kunnen overstappen in de bussen die verder omhoog gaan. Tot Perth is er niet veel te zien maar na Perth rijden we het begin van de Highlands in waar heuvels veranderen in bergen en waar snelstromende rivieren de weg volgen en/of kruisen. Ik ben blij dat ik met de bus ben gegaan want er is zoveel te zien onderweg op een bepaald moment zie ik zelfs elanden langs de bosrand staan. Onderweg stoppen we 2 keer, de eerste keer stoppen we in een klein dorpje met de naam Pitlochry.

De tweede plaats waar we stoppen is Aviemore (het ski-oord van Schotland). Als we bijna bij Aviemore zijn begint het te sneeuwen bovenop een aardig pak sneeuw dat er al ligt van de voorgaande nacht. Maar ongeveer een half uur voordat we Inverness bereiken is er geen sneeuwvlok meer te bekennen. Later hoor ik van de hoteleigenaar dat dat voornamelijk komt omdat Inverness in een dal ligt daarom drijft de meeste regen en sneeuw over naar onderliggende gebieden. Ook valt het me op dat het hier wel koud is maar niet zo vochtig als in het gebied van Schotland waar ik woon.

Het is een geweldig gezicht als we Inverness binnenrijden recht voor ons ligt de brug naar de Black Isle met aan de linkerkant de Beauly Firth en aan de rechterkant de Moray Firth die in de Noordzee uitmondt ??

Inverness zelf ziet eruit als een slaperig stadje maar al snel blijkt dat het hier allemaal gebeurd the hill walking, hill climbing, mountain climbing en zelfs mountain biking is hier heel populair. Het is dan geen verrassing dat je hier alle outdoor shops vindt met de equipment die je daar voor nodig hebt. Na een klein stukje lopen heb ik mijn hotel snel gevonden en blijk ik een kamer te hebben met een prachtig uitzicht over de River Ness en Inverness Castle.

En ja de River Ness mondt uit in Loch Ness alleen heb ik deze keer helaas geen tijd om Nessie te gaan bezoeken en zal het monster tot mijn volgende bezoekje moeten wachten want dat gaat er zeker komen :). Gelukkig heb ik wel tijd om Inverness uitgebreid te verkennen en lange wandelingen langs de River Ness te maken waar je halverwege de Ness Islands tegenkomt. 2 eilandjes in het midden van de River Ness die de beide oevers met elkaar verbindt. Veel te snel komt er ook weer een eind aan dit bezoekje en moet ik terug naar het busstation om mijn bus naar Glasgow te halen. De terugreis gaat iets minder soepel dan de heenreis met lange wachttijden maar uiteindelijk komen we toch nog redelijk op tijd in Glasgow aan waar het na 2 zonnige dagen spontaan begint te regenen. Ik ben weer bijna thuis :)).

Inmiddels heeft het 'normale' leven zich weer hervat en kan ik alleen maar uitkijken naar mijn volgende trip die over een week plaatsvindt. Naar Cardiff deze keer, samen met Madelon de stad verkennen en om een huisje te zoeken, alleen deze keer niet voor mij maar voor haar :)). Alles gaat iets sneller dan gepland en het is de bedoeling dat ze het eerste weekend van juni al gaat verhuizen. Alle spullen zijn inmiddels ingepakt, het huis aan de Klimopstraat leeg- en schoongemaakt, de meubels verkocht, het busje en de boot geboekt ... alles staat klaar voor de 2e grote oversteek :))). Ik hou jullie op de hoogte !!!

Januari was lang en koud ...

... maar Februari was voorbij voordat het begonnen was ... en ja het is alweer een tijdje geleden dat ik wat geschreven heb maar het leven gaat zo zijn gangetje en er is niet altijd wat te vertellen maar het werd weer eens tijd :). Erm waar begin ik ... na een korte Kerstvakantie in Nederland (waar ik lang niet iedereen heb kunnen zien die ik had willen zien) was ik met Oud en Nieuw alweer terug in Greenock. En dat was effe anders wordt er in de meeste grote steden van alles georganiseerd rond ‘Hogmanay’ maar niet hier dus het was een beetje een rare gewaarwording dat na 2 klappen en 1 verdwaalde vuurpijl het nieuwe jaar al was ingeluid :). Aan de andere kant wel prettig want je lag in ieder geval geen halve nacht wakker van het vuurwerk :). Zoals de titel al zegt Januari was lang en koud en -13oC was geen uitzondering, niet alleen voor Schotland maar ook voor het zuiden van Engeland die uiteindelijk meer sneeuw hebben gehad dan wij. London heeft 1 dag volledig plat gelegen en in heel Engeland werden de meeste scholen gesloten vanwege de sneeuw.

Hier hebben we maar 1 dag sneeuw gehad maar dan wel een heel pak :). Het grote nadeel hier is je zit vlak aan zee dus de temperaturen liggen net iets hoger zodat overdag de sneeuw smelt maar s’nachts weer bevriest met als gevolg een ijsbaan. De meeste Schotten waren vrij verbaasd over het koude weer dat hadden ze in tijden niet meegemaakt, in ieder geval niet hier. Maar gezien de breedtegraad waar Schotland op ligt, dezelfde graad als Scandinavie en Rusland, vroeg ik me af waar de verbazing vandaan kwam. Helaas was het niet alleen buiten koud maar ook mijn flat bleek niet bestand tegen de lage temperaturen. Isolatie hebben ze hier nog nooit van gehoord en met een benedenwoning en 2 buitenmuren was vooral mijn huiskamer net een ijskelder. De verwarming kon het niet echt aan en moest zelfs s’nachts blijven branden, de ketel begon steeds meer te protesteren, maar ondanks alle pogingen was het niet echt aangenaam warm te krijgen. Aangezien de elektrische kacheltjes al waren uitverkocht heeft een warm plaid de uitkomst moeten bieden om in ieder geval een beetje warm te blijven ... misschien toch nog maar een keertje verhuizen :). Inmiddels is het Februari en de ergste kou is uit de lucht en uit het huis.

Zoals jullie waarschijnlijk wel hebben gehoord heeft de ‘credit crunch’ net als in Nederland hier hard toegeslagen, volgens Gordon Brown zijn we teruggegaan naar de jaren vlak na de 2e wereldoorlog, en daar zou hij best wel eens gelijk in kunnen hebben. De pond stond op een dieptepunt en was in December gelijk aan de euro en qua salaris zaten we hier eigenlijk onder het minimum jeugdloon van Nederland. Als gevolg hiervan werd de BTW verlaagd en prijzen niet verhoogd dus kan je er nog prima van leven maar toch als je erover nadenkt werk je voor een salaris waar je in Nederland je bed niet eens voor uitkomt. De keerzijde van dit alles is dat je blij moet zijn dat je een baan hebt, er zijn veel banen verloren gegaan met name in de bouw- en autobranche en ook in de retail. Hele winkelketens zoals Woolworth en Zavvi (vroegere Virgin) zijn opgeheven of failliet gegaan. Wie wel eens in Engeland is geweest weet dat een winkelketen als Woolworth (liefkozend Woolies genoemd) een van de grootste en oudste van Engeland was, die is nu volledig uit het straatbeeld verdwenen. Tot grote spijt van de minder bedeelden onder ons want het was waarschijnlijk de enige winkel waar je nog wat kon kopen als je van de benefits moet leven. Ook veel kleine bedrijfjes hebben het niet gehaald en zelfs in Greenock zag je allerlei winkeltjes verdwijnen. De Engelsen en hun ‘stiff upperlip’ kennende krabbelen ze wel weer op maar ik denk dat het deze keer nog wel tijd kost ... misschien zelfs heel veel tijd.

Ik heb inmiddels ook gemerkt dat ik misschien iets te optimistisch ben geweest voor wat betreft het vinden van een baan. Ik ben wel een aantal keer benaderd door reqruitment agencies maar of je moet meteen beschikbaar zijn of de banen zijn maar tijdelijk. En ja om nu te relocaten voor een baan van 6 maanden lijkt me niet echt zinvol. De plannen voor de verhuizing van Customer Service naar Rotterdam zijn in volle gang en een aantal mensen die nu bij ons in Schotland werken gaan mee terug. Ik heb er zelf ook wel een heel weekend over nagedacht of het misschien toch niet slim zou zijn om ook mijn koffer te pakken, zeker nu mijn oude huis weer leegkomt (hierover later meer), maar uiteindelijk stemde ik toch tegen :). Ik ben hier niet naartoe gekomen om na een jaar weer terug te verhuizen misschien kies ik daarmee de moeilijke weg maar ik heb nooit voor de gemakkelijke weg gekozen dus dat moet geen verrassing zijn :)). Zoals het er nu naar uitziet zal een deel van D&B voorlopig nog in Schotland blijven en afgelopen week is er een headcount geweest ... heel eerlijk we zien wel waar het schip strand ... enne anders ben ik wel direct beschikbaar :))))). Zelfs wanneer ik nog een keer zou moeten verkassen mijn leven ligt inmiddels hier en aangezien ik nu ook mijn eigen vervoer heb, ja ja ik heb een autootje gekocht, zou het toch wel erreg jammer zijn als ik die weer moest verkopen :).

Daarbij is er ook nog een andere reden waarom ik niet terugkom. Zoals ik net al opmerkte mijn oude huis komt weer leeg, en dit zal sommige van jullie ook niet verbazen :), mijn dochter heeft besloten in mijn voetsporen te treden en ook naar Engeland te verhuizen. Niet naar Schotland maar naar Cardiff in Wales waar ze gaat werken & studeren. Zij is inmiddels al 2 keer in Cardiff geweest maar ikke nog niet dus gaan we in Mei samen een weekje vakantie houden in Cardiff. Rond Juli/ Augustus zal dan de 2e ‘grote oversteek’ plaatsvinden zodat ze in September aan haar studie kan beginnen. Inmiddels heb ik ook besloten zelf weer een cursus op te pakken, ik begin met een SAP cursus want dat word hier veel gevraagd dus het is misschien wel handig om dat te hebben om mijn kansen te vergroten. Wat ik daarna ga doen weet ik nog niet helemaal zeker maar dat zal in de loop van het jaar vast duidelijk worden. Kort gezegd er staat nog een hoop te gebeuren dit jaar.

En als uitstapje van de maand ben ik vorige maand met Stein een Noorse vriend teruggeweest naar Edinburgh, hij was er nog niet geweest dus s’morgens vroeg de trein gepakt voor een dagje Edinburgh. We zijn begonnen met het beklimmen van het ‘Sir Walter Scott’ ofwel het ‘Scott Monument’ zijn idee en ik weet nog steeds niet hoe hij mij ooit zo gek heeft gekregen, 287 wenteltraptreden omhoog :). Maar het resultaat is er ook naar en het uitzicht over de stad is geweldig. Daarna de Royal Mile gelopen de St. Giles Church bezocht, die op het moment gerenoveerd wordt, en natuurlijk geshopt in Princes Street en Rose Street die daar vlak achter ligt. Er staat ook alweer een volgende trip op de kalender, naar Dublin in April, als alles doorgaat want je weet maar nooit ... ik hou jullie in ieder geval op de hoogte :).

Almost X-mas ...

Hallo allemaal ...het heeft even geduurd maar ik ben er nog. Op het werk was het erg druk en rumourig, we wisten dat er (drastige) veranderingen op komst waren ten aanzien van het Customer Service gedeelte om de afdeling beter te laten fungeren maar we wisten toen nog niet hoe drastisch. In de afgelopen maanden zijn er de nodige veranderingen geweest, we zijn 2 keer van plek verhuist en er zijn inmiddels 8 mensen weggegaan die (nog) niet vervangen zijn, wat in de praktijk betekent dat we de Customer Service draaiende hebben gehouden (en houden) met
3,5 (1 parttimer) mensen wat neerkomt op ongeveer 40 calls & 60 emails per persoon, per dag ... moet ik nog doorgaan :). Maar het wordt nog erger nu blijkt dat alle veranderingen voor niets zijn geweest omdat Dun & Bradstreet besloten heeft zijn Customer Service afdeling weer terug te halen naar Nederland !! Ondanks dat het veel beter draait dan het voorheen heeft gedaan en er van de 2000 calls per maand maar 30 klachten zijn ... en dat betekent ... ja je raad het al ... dat ik binnen nu en een half jaar (weer) zonder werk zit :). Maar gelukkig heb je hier een heel groot voordeel, we zitten in een groot service centre waar ook bedrijven als Partnerworld, IBM en Xerox vertegenwoordigd zijn met Nederlandse teams dus ik ben gelijk op pad gegaan en heb de teamleider bij Xerox aangesproken wat heeft geresulteerd in een meeluister sessie op maandag en eventueel een kans op een baan bij Xerox. Ik moet alleen nog even solliciteren en leren een kopierapparaat te slopen maar als dat allemaal lukt binnen nu en de komende 6 maanden zit ik weer gebakken. Want opdanks alles ben ik nog steeds niet van plan terug te komen naar Nederland en ik denk ook dat wanneer dit niet zou lukken ik me niet echt zorgen hoef te maken, er zijn voor mij nog genoeg andere mogelijkheden om hier een baan te vinden zeker met mijn Nederlands, ik zal alleen mischien weer moeten verkassen maar dat zien we dan wel weer :).

Oh en trouwens ik heb inmiddels ook mijn eerste storm & ‘floods’ meegemaakt :).

Ook hier hebben we uiteraard last van Oktober stormen alleen hier resulteerde het in een geweldige storm met een regenbui van 24 uur die alles plat legde. Het begon allemaal op donderdag toen we tegen 2 uur te horen kregen dat er bussen geregeld werden voor de mensen die terug moesten naar Glasgow (dat is dan welk weer goed geregeld van IBM uit) en de mensen die richting Largs wonen (langs de kust) werden vriendelijk verzocht om hun spullen te pakken en naar de bus te gaan omdat er berichten binnen waren gekomen dat de kustweg afgesloten zou gaan worden vanwege de 'floods' wat overigens zeer begrijpelijk is zeker wanneer je de weg kent.

Helaas woon ik dichtbij en kan ik met een taxi naar huis wat makkelijk en niet duur is, dus mocht ik blijven maar in ieder geval stond de rest van het leven hier even stil. Vrijdag was alles weer redelijk normaal maar Zaterdag was het weer raak, ik was van plan die dag naar Glasgow te gaan maar bedacht me weer snel toen ik het weerbericht hoorde en maar goed ook want rond 12 uur lag het treinverkeer weer helemaal plat dus was ik wel in Glasgow aangekomen maar het was nog maar de vraag geweest of ik terug had kunnen komen en vanaf Glasgow is een taxi wel
duur enne een hotel ook :).

Het is nu inmiddels December en nadat alle stormen weg zijn getrokken is het hier nu echt (rustig) winterweer geworden wat betekent ontzettend koud -4C maar ook regen tijdens die kou -4C. Ik denk niet dat ik daar verdere uitleg bij hoef te geven :). Greenock was een grote glijbaan aangezien ik ‘hogerop’ woon kon ik alleen maar naar beneden naar de bushalte glijden :). Ik moet wel zeggen dat er hier wel beter wordt gestrooid dan in Nederland en niet alleen op de straten maar ook op de stoepen en dat moet ook eigenlijk wel met al die hoogte verschillen. Overigens we hebben hier nog niet echt sneeuw gehad (ik hoorde Nederland wel) maar je kon vanaf hier wel zien dat het boven in de heuvels had gesneeuwd wat natuurlijk dan weer prachtige plaatjes opleverd. Ik persoonlijk moet heel eerlijk zeggen dat ik niet kan wachten tot het voorjaar komt dan heb ik ook weer wat vakantiedagen zodat ik erop uit kan trekken richting het Noorden. Oh en dit is trouwens geen foto die ik heb gemaakt, we hebben hier een geweldige website Inverclyde Now waar het lokale nieuws en ook lokale foto’s opstaan, zo blijf je een beetje op de hoogte wat er in je regio gebeurd.

Ondanks alles heb ik ook nog even tijd gehad om een uitstapje te maken naar London deze keer voor een lang weekend. Gaat vanaf hier erg gemakkelijk met de trein er is een rechtstreekse verbinding tussen Glasgow & London alleen is het wel heel apart dat wanneer je op London Euston aankomt dat je gelijk hoort dat er geen treinen meer teruggaan, in ieder geval niet vanaf dat station :). Gelukkig bleek dat alleen voor de Zaterdag en Zondag te gelden zodat ik Maandag weer gewoon terugkon naar Greenock. De treinreis zelf was geweldig je vertrekt vanaf Glasgow in het heuvelige Schotland vanwaar je naar Carlysle zakt en het Lake District & de Yorkshire Dales schampt, je rijdt vervolgens langs de Moors om zo naar beneden te zakken naar Preston. Na Preston kom je weer in de bewoonde wereld en valt er niet echt veel meer te zien voor wat betreft het natuurschoon. Ik kon helaas geen foto’s maken vanuit de trein omdat het een sneltrein is die maar op twee plekken stopt tijdens een reis van 4,5 uur waarin je eigenlijk heel Engeland doorkruist. Ik moet wel zeggen dat het echt een aanrader is zeker voor mensen die er van houden om met de trein te reizen, wat hier overigens best comfortabel is omdat je je reis en je zitplaats van te voren kan reserveren. Ik ben dan ook van plan om de reis naar Inverness (hoge Noorden) en de reis naar Fort William met de trein te gaan doen. En London ja waarom ga je naar London ... om te shoppen natuurlijk ... en in mijn geval voor de X-mas shopping.

En verder om mijn favoriete plekken te bezoeken zoals Covent Garden en Camden Lock wat begin dit jaar voor een deel in de as is gelegd (waarschijnlijk omdat gemeente London ervan wil) maar wat nog steeds ontzettend leeft en wat waarschijnlijk niet weg te krijgen is. Je vind er echt van alles van 2e hands tot nieuw, van apart tot modern & trendy van Doc Martens tot naaldhakken en natuurlijk de nodige kunstnijverheid. Het is een complex met allemaal hoekjes en gaatjes waar je zeker verdwaald als je effe niet oplet :) en vanwaar je zelfs de boot naar de dierentuin kan nemen die iets verderop langs de rivier ligt. Een geweldige plek om heen te gaan als je in London bent.

Maar ook aan dit uitstapje kwam weer een eind om me weer voor te bereiden op het volgende uitstapje ... en dat is naar Nederland voor de Kerst ... de 1e nee de 2e keer (de 1e keer was heel kort) dat ik terugkom sinds de bijna 8 maanden dat ik hier alweer ben.Ik zal een aantal mensen zien terwijl ik in Nederland ben maar lang niet iedereen dus wil ik vanaf deze plek iedereen een geweldige Kerst & een Gelukkig Nieuwjaar wensen of op zijn Gaelics .... enne tot volgend jaar :).

Nollaig chridheil agus bliadhna mhath ùr

Winter is coming ...

Ik kan me haast niet voorstellen dat ik hier alweer 5 maanden ben en dat de winter er langzaam maar zeker aan begint te komen. De laatste weken heeft het best veel geregend maar dat was te verwachten ondanks dat de naam Greenock (Grianaig) sunny hill betekent is het toch echt 'the wettest town in Britain', daarom is het waarschijnlijk ook de groenste plaats van Britain. Maar genoeg over het weer :)). Inmiddels zit ik alweer 6 weken bij het Customer Service team en werk ik er alweer 3 zelfstandig, het werk is nog veelzijdiger dan verwacht en het contact met de klanten is leuk en soms lastig als je boze mensen aan de lijn krijgt. In het begin is dat effe wennen maar als je je een beetje probeert te verplaatsen in de mensen en waarom ze boos zijn en dat ook laat merken krijg je vaak hele onverwachte (leuke) reacties. Dus al met al heb ik het prima naar mijn zin en al aardig gewend in mijn nieuwe functie ... het enige waar ik echter niet snel aan zal wennen is het telkens afscheid nemen van de mensen waarmee je werkt. Het klinkt misschien raar maar hier werken schept een band, je zit allemaal in hetzelfde schuitje en bent er voor elkaar als het nodig is, of je nu Nederlands, Noors, Italiaans bent dat maakt niet uit, je bent allemaal met niets hiernaartoe gekomen en gaat met een ervaring rijker en een hoop vrienden weer terug ... als je teruggaat tenminste :)). Ikke voorlopig niet want er is hier nog teveel te zien zoals het plaatsje Ayr waar ik pas ben geweest.

Of Dunoon on the Isle of Cowal, wat hier 3 treinhaltes en een boottocht van een half uur vandaan is en uitstekend geschikt voor een uitstapje op een zonnige Zondag :)). Cowal is eigenlijk een schiereiland en als je met de boot aankomt heb je 2 keuzes of je gaat links of je gaat rechts, ok je hebt er 3 maar dan moet wel zin hebben om te lopen :)). Want optie 3 is regelrecht de heuvels in.

Deze keer zijn we met de auto en besluiten de zuidkant van het eiland te verkennen wat een prachtige rit oplevert langs de kustlijn van Cowal. Dunoon ligt aan de voorkant van het eiland en verspreid langs de weg liggen er nog wat kleinere plaatsjes, kerkjes en Toward Castle wat we achteraf blijkt volledig gemist hebben. Goede reden om nog een keer terug te gaan toch :)). Wat me met name opvalt is de rust op het eiland, dat zal waarschijnlijk te maken hebben met de tijd van het jaar want het blijkt al snel dat veel Schotten een vakantiehuisje hebben op het eiland en dat het eiland in de zomer druk bezocht word. Het enige wat wij zien is veel 'wildlife' in de vorm van allerlei vogels, konijnen, eekhoorns, fazanten en de prachtige uitzichten.

Wij rijden langs Tighnabruaich (Gaelic voor 'house on the bank') richting Loch Riddon waar de weg langzaamaan steeds smaller wordt en je uitzicht krijgt op het naastgelegen Isle of Bute. The Kyles of Bute is een smal Loch tussen de kusten van the Isle of Bute and Cowal. Kyles is het Gaelic woord voor 'Narrow Water'. The Kyles of Bute wordt gezien als een van de mooiste plekjes van Schotland en we worden niet teleurgesteld het is inderdaad prachtig en ondanks al mijn pogingen niet te vangen op een foto. In ieder geval niet vanaf de kant maar ik denk dat wanneer je een van de heuvels beklimt dat het uitzicht helemaal adembenemend moet zijn.

De rit is langer dan we denken en stoppen regelmatig omdat het uitzicht en het gebied er dan weer hel anders uitziet ... maar op een gegeven moment houd de weg toch op ... zomaar in 'the middle of nowhere' ... vanaf daar zijn er alleen nog maar wandelpaden de heuvels in en heb je niets meer aan een auto. Het enige waar je wel wat aan hebt is een kwartje :)) ... want wat scherts onze verbazing aan het eind van de weg staat een echte rode Engelse telefooncel :)). Waarschijnlijk voor het geval dat maar het is echt een geweldig gezicht naast de palmboom :)).

Langzaamaan wordt het tijd om terug te rijden en nog even een bezoekje aan de lokale VVV te brengen om wat wandelkaarten te kopen van het eiland want ook dit is ook zeker nog een bezoekje waard. Nu we er toch zijn lopen we ook nog even een rondje door Dunoon het weer is nog steeds prachtig dus het besluit om nog een even te genieten van het prachtige uitzicht gecombineerd met een 'bakkie' is snel gemaakt ook al missen we daardoor de boot en moeten niet zoals gedacht 20 minuten maar een uur wachten maar dat is het allemaal wel waard. Dus jullie horen het al ik ben voorlopig nog niet van plan terug te komen want ik heb hier nog veel te veel te zien en te doen. Ik heb inmiddels ook al 2 fietsroutes gekregen die zelfs zonder mountainbike te doen zijn (maar die moeten even wachten tot het regen seizoen hier over is) en een bezoekje naar Inverness (helemaal up North) zit misschien in het verschiet voor November dus vervelen zal ik me niet :))) ... tot blogs ...

Onverwacht bezoek en een wespesteek ...

Voordat dat ik begin hier nog even een foto dat ik de klim naar Arthur's Seat ook echt heb gehaald :)). Tegen de tijd dat ik boven was was mijn fotokaart vol maar een Canadese dame was zo vriendelijk een foto van mij te nemen (nadat ik een foto van haar had genomen) en deze later per email op te sturen ... dus zie hier het bewijs :))).

En een week later was het tijd om te verhuizen ... dus wat mensen geronseld een bus & een auto gehuurd zodat ik de avond voor de werkelijke verhuizing al kon beginnen. Enne dat was effe vreemd ... het stuur zit aan de rechterkant ... en je rijdt en schakelt links ?? Ik moet zeggen dat het even wennen was. Links rijden heb je zo door, behalve op de roundabouts :)), links schakelen daarentegen vergt toch wel enige oefening. Gelukkig was de weg naar huis makkelijk ik moest constant links aanhouden en het stukje van de ene naar de andere flat was niet ver dus ook dat leverde niet al te veel problemen op. Ik moet zeggen dat de verhuizing zelf niet helemaal gesmeerd liep, degene die de bus zou rijden had zich lichtelijk verslapen en aangezien ik niet van plan was de bus zelf te rijden (I know my limits :)) was het wachten geblazen. Ondanks dat was het resultaat hetzelfde en kon ik s'avonds in mijn nieuwe bed rollen en van een ongestoorde nachtrust genieten :)). En nu een maand later nog steeds ... dat wil zeggen als je niet ineens een emailtje krijgt van iemand die een ticket heeft geboekt naar Schotland :))).

Jawel Anne Loes was mijn eerste loge uit Nederland dus dat was bijkletsen geblazen :)) ... het weer was heel redelijk dus een bezoekje aan Glasgow, Waterstones & Wall-E konden niet uitblijven :). Zondag leverde een zonnige wandeling van Greenock naar Gourock en een gemene wespesteek op waar ik later in de week nog steeds last van had. Maar aan alle leuke dingen komt een eind en zo zitten we dinsdagochtend nog met de slaap in onze ogen al om 4.15 am in de auto om het vliegtuig te halen. Mijn 2e rijervaring maar nu in de pikkedonker over een weg die ik nog nooit heb gereden ... met de contouren van de baai aan de ene kant en de heuvels aan de andere kant en de katteogen in het midden van de weg heeft het iets magisch. De terugweg is echter een heel ander verhaal de smalle weg is ineens een stuk drukker en met de passerende bussen krijg je niet echt de tijd om van het natuurschoon te genieten ... tussen de weg en het water staat alleen een hekje en aan de andere kant een muur ondanks dat minderen de Schotten niet echt hun snelheid en waar ze de kans krijgen halen ze in ook als het niet kan. Later hoor ik dat de lintjes aan het hekje langs de waterkant de overblijfselen zijn van eerder gebeurde ongelukken ... geen prettige gedachte.

Een week later is het de beurt aan Madelon die ik op ga halen van het vliegveld met de bus deze keer. Wederom wordt er een bezoekje aan Glasgow gebracht. Alleen de rit naar Glasgow is het al waard zeker als je met de bus gaat, dan volg je de weg langs de river Clyde en kijk je uit over de heuvels aan de andere kant van het water. Een van de leuke dingen van Glasgow is dat ze een levendig 'streetlife' hebben. Zeker qua muziek kom je er van alles tegen van een eenzame accordeon speler tot een geweldige Schotse band Clanadonia ... om dan een week later weer een andere (drum) band te horen spelen. Deze zaterdag staat er ook een opera-zanger zijn CD te promoten ... hmm dat is dan weer wat minder :)). Ze hebben hier overigens een geweldige CD-winkel Zavvi (het vroegere Virgin) ze hebben daar werkelijk bijna alles tegen hele redelijke prijzen.

Ook dit weekend vliegt voorbij en ondanks de extra vrije dag betekent het weer terug aan het werk ... waar wederom veranderingen hebben plaatsgevonden :)). Had ik net alles onder controle werd me gevraagd of ik interesse had in een baan bij het D&B Customer Service team ... en ja wat zeg je dan :)). Dus dat betekent weer in training en binnenkort volledig aan de telefoon (inbound deze keer). Het werk bij Customer Service is erg veelzijdig de vragen kunnen over van alles en nog wat gaan, van het resetten van een password maar ook uitleg geven bij een handelskrediet rapport. Ook blijkt al snel dat alle voortraining niet voor niets is geweest en dat je alle training die je tot nu toe hebt gehad kunt gebruiken. Het team is gezellig en hier kan je denk ik het meeste leren omdat de vragen zo veelzijdig zijn ... dus op naar wederom een drukke tijd ... I'll keep you posted :))

Het heeft even ...

... geduurd maar daar was ik weer :). Was het op het werk eerst lekker poedelen in het ondiepe na een paar weken was het ineens 'in at the deep end'. Er was veel werk en er gaan volgende week 3 mensen weg dus ik moest ineens van alles tegelijk leren en het liefst zo snel mogelijk ... yelp :). Dit betekende ook dat ik aan de telefoon moest, wat natuurlijk niet zo gek is in een call centre :), maar toch ... en in mijn geval was het niet inbound maar outbound iets wat ik eigenlijk niet wilde maar ja nu had ik weinig keus :(. D&B krijgt aanvragen binnen voor kredietrapporten en wij bellen de bedrijven om de gevens up-to-date te maken dus over het algemeen zijn het korte gesprekjes met merendeels dezelfde vragen dus na een gesprek of 10 weet je niet beter en als de mensen in de gaten krijgen dat je echt niets verkoopt zijn ze vaak erg behulpzaam. Langzaamaan begin ik nu de meeste taken onder de knie te krijgen en heb ontdekt dat het best een veelzijdige baan is met meerdere taken op 1 dag dus dat zal niet snel vervelen :).

En zelfs al was mijn werk saai geweest dan was de thuis situatie dat zeker niet :). Toen ik mijn 'next door neighbour' voor het eerst ontmoette had ik al zoiets van 'vreemd' maarja dat zegt niet alles en iedereen heeft zo z'n rariteiten ... moet kunnen. Ze kwam algauw aan de deur om iets te lenen en de 2e keer vroeg ze al om geld ??? Ik dacht eerst nog dat het aan mij lag en vond het erg on-Engels (keeping themselves to themselves) maar al snel blijkt dat niet zo te zijn. Na een gesprekje met een beneden buurvrouw blijkt dat de dame in kwestie psychische problemen heeft en dat ik haar dus vooral niets moest geven want er word voor haar gezorgd. Nou deed ik dat toch al niet en negeerde ik haar inmiddels volledig maar daarmee hield het geklop niet op ... het werd alleen maar erger en nu niet meer alleen overdag maar ook 's-nachts !! Aangezien ik niet verwachtte dat het snel op zou houden besluit ik om de weg van de minste weerstand te nemen en wederom te verhuizen maar meld het wel bij mijn Estate Agent. Al snel vind ik een nieuwe flat die niet alleen veel groter is maar ook wat centraler ligt en een mooie tuin heeft enne 1 augustus is de grote dag ... en wat zal ik dan slapen :))). Trouwens in Engeland ga je een huur contract aan van 6 maanden wat telkens met 6 maanden kan worden verlengd na wederzijds goedvinden. In tegenstelling tot Nederland is het hier dus gemakkelijker voor een huisbaas om iemands huur op te zeggen en het huurcontract na een half jaar niet te verlengen.

Ondanks alles besluit ik mij toch aan mijn planning te houden en ben afgelopen weekend naar Edinburgh gegaan. Vrijdag nog snel even een B&B geboekt, zaterdag vroeg uit de veren en op de trein gestapt om er na 2 uur weer uit te stappen in Edinburgh :). Ok, ok ik moest wel overstappen en naar een ander station in Glasgow lopen (5 min.) maar dat mag de pret niet drukken :). Ik hoor trouwens van veel mensen dat ze het openbaar vervoer in de UK vrij goedkoop vinden (een supersaver retour Greenock/ Edinburgh is £ 22,10 en een maand geldig) maar ik moet heel eerlijk zeggen dat ik niet zoveel met de trein reisde in Nederland zeker niet op lange afstanden dus heb ik eigenlijk geen idee. Anyway in Edinburgh aangekomen is het eerste wat je ziet en best indrukwekkend ... Edinburgh Castle.

Op weg naar de bus (om me te melden bij mijn B&B) word ik al snel afgeleid door een ander uitzicht dat vanaf de North Bridge ... na even snel mijn reisgids geraadpleegd te hebben blijkt dat het Holyrood Park te zijn en de heuvel die erboven uitsteekt 'Arthur's Seat' hierover later meer. Inmiddels heb ik de eerste winkelstraatjes van de 'Old Town' bereikt en duurt het nog even voordat ik op de bus stap :). De verkeerde zoals later bleek :)) ... maar na enig zoekwerk de B&B toch gevonden en daarna weer snel terug naar de city :)). Princes Street is de grootste winkelstraat van Edinburgh en het begin van de 'New Town'. Ik vond Princes Street zelf niet zo imponerend maar het gebied erachter heeft allerlei hoekjes en gaatjes en kleine winkeltjes net zoals de 'Old Town' heeft zoals ik later zal ontdekken. Na een beetje mistige start van de dag breekt rond 3 uur de zon door en zoals overal in de UK zie je iedereen naar buiten komen naar het park of naar een terrasje, die je hier veel meer ziet dan in Glasgow, dus ik volg al snel :)).

De volgende ochtend weer vroeg op en na gister de 'New Town' verkend te hebben is het vandaag de beurt aan de 'Old Town' en natuurlijk de 'Royal Mile' die van Edinburgh Castle naar Holyrood Palace loopt. Om 10 uur ben ik al bij de Castle 'to avoid the crowds' tenminste dat dacht ik :(. Het loopt al snel vol en na een uurtje heb ik het letterlijk en figuurlijk wel gezien :)), dus op naar de andere helft van de 'Royal Mile' die niet alleen een stuk rustiger maar ook een stuk interessanter is vooral qua bouwstijl. Beneden aangekomen ligt daar het Holyrood Castle een van de vele Koninklijke residenties :)), ik besluit er niet in te gaan maar door te lopen naar het park met de heuvels erachter :). Zal ik of zal ik niet ... nou een klein stukje dan ... maar voordat ik weet ben ik aan (zoals zovelen :)) de grote klim begonnen ... het is maar 251 meter maar geloof me het lijkt veel meer en ik hoor regelmatig om me heen ' never again' maar toch doet iedereen het :).

En als je dan bovenop 'Arthur's Seat' staat en je over heel Edinburgh kijkt, ondanks dat het wat 'foggy' is, met aan de ene de zee en de andere kant de city is het uitzicht zeer indrukwekkend en zo ook het feit dat je het gehaald hebt :)). Maar dan moeten we nog naar beneden ... en ondanks dat dat sneller gaat (zwaartekracht :)) is het toch wat lastiger ... maar als je dan weer veilig beneden bent is iedereen het met elkaar eens 'het is het meer dan waard' ... en dat kan ik alleen maar beamen als ik met mijn (zere) voeten in een waterbassin voor het park zit :)) ... hmm zou die daar speciaal voor zijn :)).

Helaas gaat de tijd veel te snel voorbij en voordat ik het weet zit ik met een rood verbrande neus en zere voeten weer in de trein naar huis en besluit terplekke dat ik echt nog een keer terug wil om derest van het park te zien ... maar deze keer misschien wat beter voorbereid :)).

Time flies ...

... en ik heb de trainingsweek alweer ver achter me gelaten ... sommige dingen wil je graag snel vergeten :)). Nee hoor de trainingsweek was pittig maar wel gezellig. De groep was vrij groot maar omdat niet iedereen naar dezelfde afdeling ging waren er vrij veel verschuivingen en zo kon het zijn dat er ineens 5 Schotten bij ons in de 'classroom' aanschoven zodat we konden kennismaken met de Schotse humor :). Aan het eind van de week kregen we een assesment om te kijken of we alles wel hadden begrepen, die ik met de hakken over de sloot haalde :), maar ondanks dat mocht ook ik starten. Alleen wel in een andere baan dan verwacht zou ik eerst naar het 'Dutch General Enquiry' team gaan ging ik nu ineens naar een andere 'company' binnen het IBM service centre, Dun & Bradstreet. Dit bedrijf is de marktleider als leverancier van wereldwijde zakelijke informatie en inzicht en heeft de grootste database op dit gebied. Ja ik weet het dat is een mondvol en het is onderaan de ladder beginnen :). De eerste 3 weken doe je alleen het simpele werk zoals het wijzigen van gegevens in de database en je krijgt er iedere keer een taak bij totdat je alles onder controle hebt. Dat moet ook wel want geloof me je kan echt niet alle informatie in een keer verwerken. Het team waarin ik werk is leuk en dat maakt het werk ook een stuk leuker :).

En na een lange werkweek (40 uur) is er gelukkig het weekend en tot nu toe mogen we nog steeds genieten van prachtig zonnig weer zelfs in het weekend :)). Ondanks alle verhalen die ik vooraf heb gehoord is het hier nog steeds prachtig weer en heb ik sinds ik hier ben bijna nog geen regen gezien en als het al regende was het meestal s'nachts. Alleen de temperaturen liggen hier wat lager en als de wind uit het westen komt is het meestal een koud zeewindje. En het is niet te geloven maar die Schotten lopen zelfs met die koude zeewind in alleen een t-shirtje het zal wel zijn omdat ze er aan gewend zijn maar ik trek dan toch nog maar liever even mijn jas aan :)). Misschien was het ook vanwege het mooie weer dat ik een paar weken geleden ineens een hert in de tuin zag ... yep een hert ik moest zef ook even 2 keer kijken want dat was toch wel wat anders dan een konijn of een egeltje. Waarschijnlijk kwam ze uit het park achter de flat en had ze zichzelf opgesloten in de tuin. Helaas moest de RSPCA (animal rescue) erbij komen om haar te bevrijden. Nog geen week later zag ik toen ik 's-morgens op de bus stond te wachten weer een hert deze keer liep het over de weg. Gelukkig was het nog vroeg en was er nog niet veel verkeer dus hij zal het wel overleefd hebben. Uit de reactie van een Schotse mevrouw begreep ik dat dit niet dagelijks voorkomt coz 'she thought she was imagining things'. Maar hij liep er toch echt :)).

Sinds mijn aankomst was ik niet meer teruggeweest naar de 'grote stad' Glasgow dus vond ik het tijd om weer eens te gaan. Want deze baan heeft namelijk een nadeel er is een 'dress code' dit betekent dat je niet in jeans of 'baggy clothes' op het werk mag verschijnen dus dat betekent op netjes ... ja je hoort het me al zeggen ... yikes !!! Maar aan de andere kant moet ik heel eerlijk toegeven het heeft ook wel iets hoor die mannen in pak :)). Maar dat betekende ook: shoppen !!! En het klinkt misschien raar maar volgens mij zijn de Nederlanders de langste mensen in Europa maar het was voor mij altijd een ramp om in Nederland een broek te kopen die lang genoeg is. De Engelsen daarentegen zijn duidelijk een stuk kleiner maar ik heb hier 3 winkels waar ik zo terecht kan om een 'nette' broek te kopen die lang genoeg is en zonder dat ik gelijk door mijn geld heen ben. Zodat ik nog een stukje overheb om verder te shoppen. Vraag me niet waaraan dat ligt maar het maakt dingen voor mij wel een stuk gemakkelijker. De Engelsen gaan sowieso anders gekleed dan de Nederlanders (Europeanen) ze zijn minder casual. Je ziet hier bijvoorbeeld bijna geen jeans en in de meeste winkels draagt het personeel bedrijfskleding en de schoolgaande kinderen dragen natuurlijk allemaal een schooluniform. Alhoewel dat soms onherkenbaar is zeker bij de tienermeisjes :)).

Maar na een dagje shoppen in Glasgow had ik het wel weer gezien en was ik blij weer terug te gaan naar mijn rustige dorp. Zo klein is dat niet maar dan kan je zien hoe snel dat went en ik was nog wel van plan om in Glasgow te gaan wonen :)). Ondanks dat is de volgende trip naar een andere grote stad al half en half gepland en gaat deze naar Edinburgh. Ik heb daar al zoveel over gehoord en aangezien ik er maar twee uur vandaan zit moet het er wel van komen ... ik hou jullie op de hoogte :)).